Ze haalt met enige regelmaat het nieuws, maar zelden vanwege haar acteerwerk. Hoe zou dat nou komen?
In 't Schaep met de S pooten speel je de jonge Lena tussen oudere stamgasten als Plerre Bokma, Carry Tefsen, Loes Luca en Marc-Marle Huljbregts. Hoe vond je het om tussen zulke grote namen te staan?
Heel eng. De eerste lezing vond ik verschrikkelijk. Oh godl Wat moet ik aan? Ik ga vast heel erg zweten van angst... ik moet iets wijds aan! De eerste periode was ik met name een muurbloempje. Heel stil, beetje kijken, echt zo'n kat. Of eigenlijk: ik keek de kat uit de boom. Hè, ik gooi alles weer door de elkaar.
Heb je bij zo'n topcast het gevoel dat je je extra moet bewijzen om als ex-soapIe serieus genomen te worden?
Ja. Ik had wel het idee dat mensen zoiets hadden van: mmh, eens kijken wat dat wordt. Dat heeft nooit iemand tegen me gezegd, maar dat was wel het geval. Die mensen hebben hun sporen ruimschoots verdiend en ik ben ook nog de jongste. Maar goed, daar krijg ik ook wel extra vechtlust van.
Ik las In een Interview dat je onzekerheid er vaak voor zorgt dat je je anders gedraagt dan dat je bent. Speelt dat op dit soort momenten ook?
Meestal gebeurt dat voor camera's. Dan word ik altijd heel wáh, wáh! Veel te veel. Maar bij sociale aangelegenheden en werkdingen word ik juist heel stil. Ik wil dan heel graag wat zeggen, maar uiteindelijk hou ik toch de hele dag mijn mond. Of ik zit een beetje stom te lachen. Maar na een maand was bet ijs wel gebroken.
Binnenkort ben je ookte zien In BNN'S Ranking with the stars met tien bekende vrouwen, onder wie Katja Schuurman, Daphne Bunskoek, Leontine Borsato, Sophie Hilbrand en Chantal Janzen. Hoe voel je je in dat gezelschap?
Dat vind ik niet zo eng. Dat programma moet een beetje een bitch-fight worden, dus dan neem ik een soort van rol op me. En we kregen allemaal meteen champagne, dus dat werkte wel. Ik voel me daarna altijd wel een beetje rottig. Je gaat toch een beetje de clown uit zitten hangen. Dat is heel anders dan bij 't Schaep.
Onder leiding van Paul de Leeuw moeten jullie In het programma verschillende lijstjes maken van 1 tot 10 waarin juille jezelf en de anderen rangschikken. Wat was jouw pijnlijkste ranking?
Dat ik niet lekker zou ruiken. Dat vond ik heel erg. Sophie Hilbrand die rook nog net iets lekkerder dan ik. En de rest al helemaal. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen in mijn auto wil zitten, maar ikzelf ben heel proper! Waarschijnlijk is het omdat je iets met dieren doet, opperde iemand. Nou ja! Yvon Jaspers zit er ook bij, en die doet iets met bóéren! Dat stinkt toch veel meer? Katja komt dan uit andere dingen weer heel erg naar voren. Die zou heel veel vreemdgaan en heel veel drinken. Dat is ook zo, nou ja, dat laatste dan. Maar verder viel het mij nog reuze mee. Mensen vonden mij niet per se de aIlerstomste of zo. Ik weet het ook niet echt meer. We waren continue dronken, dus het is ook heel lastig om te onthouden.
Jullie moesten de keuzes ook toelichten. Ging dat er pittig aan toe?
Ik had heel veel ruzie met Victoria Koblenko. Dat is altijd leuk. Zij moest mij ook de hele tijd hebben en alles wat ze zegt komt er zo dubbelzinnig uit. Ik vind dat een ontzettend raar mens. Een volledig contactgestoorde idioot is het. Dan gaat ze tussendoor heel demonstratief met d’r iPod zitten of een boek lezen. Dus tussen ons ging het wel hard aan toe de hele tijd. Ik heb d'r nog willen bellen om sorry te zeggen, maar toen dacht ik: waarom eigenlijk? Ze zegt toch ook geen sorry tegen mij.
In ‘Café de Wereld' word je altijd gepersifleerd als zijnde oliedom. Word je daar weleens moe van?
Ik heb me wel een paar keer kwaad gemaakt over Café de Wereld. Ik kan best om mezelf lachen, zelfspot is mij echt niet vreemd, maar ik vind het absoluut niet grappig. Maar dat moetje niet tegen die makers zeggen, hoor. Ik heb een keer gezegd dat ik het niet zo leuk vond dat ik als hoer werd neergezet. Echt als iemand die d'r benen wijd doet voor geld. Mag ik dat misschien een beetje minder vinden? Nou, die waren op hun tenen getrapt. Die vreselijke vent, ik ben even zijn naam kwijt... zo'n zanger, die met die wenkbrauwen... die zichzelf de beste impersonator- of hoe dat ook heten mag - van Nederland vindt... die met die rimpels.-..jeroen-van-der Boom! Die van die stemmetjes dus. Die ging opeens interviews aan Party geven waarin hij zei dat ik niet moest zeuren. Maar goed, als ik me de hele dag kwaad moet maken over dat soort dingen, heb ik er een dagtaak aan. En ik wil nog wel een beetje leven tussendoor.
Wat klopt er niet aan het beeld dat mensen van je hebben?
Wat ik vervelend vind, is dat ik na elk serieus project steeds te horen krijg: 'Goh, dat hadden we echt niet van jou verwacht.' Dan denk ik: lekker is dat, ik doe het 'pas' een jaar of tien. Dat is wel een beetje kut. Ik word steeds opnieuw ontdekt. En daarna vergeet iedereen het voor het gemak weer. Is het weer: 'Wat goed eigenlijk, dat hadden we echt niet verwacht. Dan moet je niet zo zuur kijken, dat is een compliment dat ik je maak.' Dan denk ik: niet echt. Het is vast aardig bedoeld, maar het is toch een beetje rot. Alsof ik gisteren opeens bedacht: goh, Iaat ik eens iets serieus acteren. Ik heb mijn werk altijd heel serieus genomen. Het is natuurlijk ook mijn eigen schuld dat veel andere dingen de overhand krijgen, maar dat blijft wel frustrerend.
Je haalt vaak de media met zaken die niets met je werk van doen hebben. Met je 'Harries' die plots alle aandacht krijgen of omdat je de oogdruppels van je kat op jezelf uitprobeert, met alle gevolgen van dien. Hoe komt het dat jij dat zo aan je kont hebt hangen?
Omdat de media gewoon helemaal niks te doen hebben. Ik weet ook wel dat het dom is om de oogdruppels van je kat te gebruiken, maar je doet weleens iets stoms. Al die programmaatjes moeten hun zendtijd vullen. Het is dit of de kledingkast van Dries Roelvink. Je merkt het misschien niet, maar ik probeer mezelf de laatste tijd zo low key mogelijk te houden. Ik blijf nu een beetje in de luwte, misschien dat dat helpt.
Waarom bel je dan naar een nachtelijk radioprogramma en vertel je van je slechte relatie met je moeder?
Ik ben gek op nachtradio. Al die idioten die bellen, dat vind ik hartstikke interessant. Ja, en nou was ik er zelf één. Iemand zei dat het goed is om je kinderen af en toe mee naar het kindertheater te nemen. En ik was het daarmee eens. Ik vergeet soms alleen dat ik bekend ben. God Jezus, moet je je daar dan de hele dag bewust van zijn? Ik vergeet dat ook weleens. Pas toen iemand opnam en vroeg; 'Hallo met wie spreek ik?', dacht ik: oeh ja!, met wie spreekt-ie? Dus toen heb ik snel opgehangen. Ik belde alleen met nummerherkenning en werd teruggebeld. En nadat ik gezegd had wat ik wilde zeggen, begon ze te vragen naar mijn ouders. En ik dacht: er luistert toch geen hond.
Het gevolg was dat 'Boulevard' riep: Georgina en haar moeder zijn al jaren niet on speaking terms.'
Dat komt ook omdat mijn moeder een boek geschreven heeft. Maar ach, het is allemaal wegwerp. Ik Iaat dat gewoon van me afglijden. Tuurlijk neem ik me wel voor om er minder uit te flappen. Maar in zo'n programma ben ik dat even vergeten. Ja, dat is stom.
Je moeder vertelde in een interview dat je op vierjarige leeftijd tegen de buurvrouw, die met haar man langskwam, zei: 'Is dat je man? Jij kan toch wel iets beters krijgen?!' Geldt voor jou: eens een flapuit, altijd een flapuit?
Ik denk dat je het wel kan afleren. De vraag is of je dat wilt natuurlijk. Het zou betekenen dat ik me aan allemaal sociale regeltjes van andere mensen moet gaan houden. Dat vind ik hartstikke ingewikkeld. Ik snap het ook niet. Volgens mij heb ik me al redelijk geconformeerd, helaas. Ik vind het ook vermoeiend. Heel veel mensen denken dat het vermoeiender is wat ik doe. Maar ik ben het wel gewend, al die puinstukken die ik in andennans ogen overal achterlaat.
Je moeder zei ook: 'Georgina is door niemand aan te sturen en doet alles op haar eigenwijze manier. Ze is een vogel in de vrije vlucht.'
Zei ze dat? Maar ja, dat kan wel kloppen. Ik luister in elk geval naar niemand, nee. Het is een vervelende eigenschap, dat weet ik ook, maar ik vind dingen liever eerst zelf uit. Het komt toch minder goed aan, dan wanneer je zelf een paar keer struikelt. Ik vind het prettiger om zelf met mijn gezicht op de stoep te vallen dan dat iemand zegt dat dat zou kunnen gebeuren.