LET OP: Dit verslag is uitsluitend bedoeld als hulpmiddel bij het maken van je eigen verslag en niet om zomaar in te leveren bij je docent(e).
Primaire gegevens van het gelezen werk:
Auteur: Nathalie Huigsloot
Titel: Miss America
Motto: ‘Het is zo veel makkelijker de werkelijkheid te verdringen dan dromen kwijt te raken.’ Don Delillo, Americana
Verschenen in: 2004
Uitgever: Vassallucci
Verwachtingen vooraf: een zoetsappig romannetje
Samenvatting van de inhoud:
De verliefde Madelief is met haar vriend Jasper meeverhuisd naar New York. Hij heeft, als topadvocaat, een baan aangeboden gekregen in New York. Omdat ze eigenlijk nooit lang alleen kan zijn (verlatingsangst) en smoorverliefd is op Jasper, besluit Madelief mee te reizen naar The Big Apple. Samen betrekken ze een penthouse midden in de drukke stad.
Voor allebei is het verhuizen naar Amerika een grote stap. Madelief laat haar vrienden achter in New York en moet zich in vele bochten wringen om zich bij een Nederlands nieuwsprogramma in New York binnen te bluffen (‘Lex Oosterman over de grens’ heet het programma, vergelijkbaar met het ‘Max Westerman New York’). En Jasper lijdt aan bindingsangst maar stemt toch toe tot samenwonen.
Dolverliefd maar als de dood dat ze gedumpt zal worden door haar vriend, haalt Madelief regelmatig Bridget Jones-achtige streken uit. Zo beschuldigt ze Jasper ervan dat hij zijn vrouwelijke collega zwanger heeft gemaakt, alleen maar omdat hij haar naar het ziekenhuis brengt als ze flauwvalt. Ze belandt midden in de gracht als ze ’s nachts de grote plassen op straat probeert te ontwijken en ze flapt er altijd het verkeerde uit als ze in gezelschap is van haar tirannieke baas of, nog erger, Jasper’s collega’s en vrienden.
Toch worstelt Madelief zich door de vele problemen die op haar pad komen heen. Ze werkt zich uit de naad om haar baas, Lex Oosterman, waar niemand eigenlijk dichtbij in de buurt wil zijn, toch nog enigszins tevreden te houden. Ze maakt lijstjes van tevoren voor ze aan Jasper’s moeder wordt voorgesteld: over wat ze wél en niet mag zeggen (niet: “kunt u tegen hem zeggen dat het doodzonde zou zijn als hij mij liet gaan?”). En ondanks haar verlatingsangst en de neiging om zo veel mogelijk van haar vriend te willen zien, horen, proeven of voelen, probeert ze hem zoveel mogelijk ruimte te geven zodat zijn bindingsangst niet ineens de overhand gaat nemen.
Maar net op het moment als ze denkt dat alles niet beter kan gaan, beginnen de mensen om haar heen zich tegen haar te keren. Haar baas leek toch zo tevreden maar dreigt haar nu te ontslaan. Dab vraagt haar vriend ook nog of ze niet een week bij haar collega kan logeren zodat hij wat meer tijd voor zichzelf heeft, want het samenwonen valt hem toch wat zwaar…
Titelverklaring:
De titel van het boek slaat waarschijnlijk op het motto van het boek, aangezien er in het verhaal zelf niet gerept wordt over Miss America. Het debuut van schrijver Don Delillo, Americana, geheten, is een satire op de American way of life en de rol van de televisie daarin. In Miss America speelt Madelief de hoofdrol en ondanks dat het Amerikaanse leven haar zwaar valt en ze pretendeert dat het niet háár manier van leven is, past ze precies in de New York levensstijl.
Het motto van het boek is: ‘Het is zo veel makkelijker de werkelijkheid te verdringen dan dromen kwijt te raken.’ En dat is precies wat Madelief doet: ze bluft zich bij het nieuwsprogramma naar binnen, bluft zich bij haar vriend naar binnen en bluft zich ook nog eens bijna bij het bekende Amerikaanse televisiestation Fox naar binnen. Ze liegt en bedriegt, maar is zeker niet vals. Want haar motieven zijn altijd eerlijk: haar droombestaan met Jasper mag, koste wat het kost, niet uit elkaar spatten.
Opbouw:
Het boek is opgedeeld in 10 hoofdstukken. Elk hoofdstuk begint met een nieuwe dag, een nieuwe kans voor Madelief om zich staande te houden in haar relatie en haar werk.
Taalgebruik:
Het taalgebruik is lekker vlot en het Nederlands wordt regelmatig afgewisseld door enkele Engelse zinnen. Het boek is zo geschreven alsof het letterlijk uit Madelief’s mond komt. Ik vind het taalgebruik vergelijkbaar met de Bridget Jones boeken van Helen Fielding.
Tijd:
Het boek speelt zich in 2004. Om precies te zijn: in het boek komt Madelief senator Kerry tegen die op dat moment bezig is met zijn verkiezingscampagne. De invloed van de tijd is heel belangrijk in dit verhaal: het draait namelijk allemaal om het dynamische, ietwat gehaaste leventje in New York. Always places to see, places to go. In deze huidige tijd speelt dat meer dan ooit.
De vertelde tijd van het verhaal is de tegenwoordige tijd. Tussen de gebeurtenissen door denkt Madelief wel eens terug aan eerdere, vergelijkbare gebeurtenissen. Deze flashbacks maken het verhaal levendig en vooral de soms bizarre knullige situaties die beschreven worden, maken het lezen leuk.
Het boek heeft 217 bladzijdes en door de vlotte schrijfstijl en de vrij grote regelafstand (waardoor er minder zinnen op een pagina kunnen) leest dit boek zeer makkelijk en snel weg. Ik heb het in 2,5 uur tijd uitgelezen.
Plaats en ruimte:
Amsterdam
Madelief en Jasper ontmoeten elkaar in Amsterdam, door een gezamenlijke vriend. Na een avondje in de kroeg is het meteen al raak en gaat Jasper al met haar mee naar huis. Voor ze vertrekken naar New York bezoeken ze samen regelmatig verschillende uitgaansgelegenheden en belandt Madelief zelfs een keer in de gracht.
New York
In New York probeert Madelief elke dag weer koortsachtig haar weg te vinden, maar haar oriëntatiegevoel is bar slecht in deze grote stad. Ondanks dat de straatnamen genummerd zijn en het zo dus makkelijker zou moeten zijn om de weg te vinden, raakt ze elke keer verdwaald en snapt ze het systeem in de straatnummering nog steeds niet. In New York wonen en werken Madelief en Jasper.
Penthouse
Samen met Jasper betrekt Madelief een enorm penthouse. Aangezien Madelief van oorsprong van het platteland komt, kan ze lang niet wennen aan deze enorme ruimte. Het appartement is ook nog een gevuld met de laatste foefjes: een koffiezetapparaat dat koffie zet als je onder de douche stapt, een televisie die uit zich zelf weet wat de lievelingsprogramma’s van de kijker is, maar die Madelief nog niet eens gewoon áán kan zetten.
Toch weet ze zich best te redden in het penthouse, maar dan zonder die snufjes. Ze volgt haar moeder’s raad op als die zegt dat je mannen alleen aan je kunt binden als je ze een warm en welkom thuis geeft om naar huis te komen, na zijn werk. Samen met Jasper richt ze het appartement dan ook gezellig in, zodat het ook echt samen thuis voelt.
Redactie
Op de redactie loopt iedereen altijd op tenen, om Lex’s woedeaanvallen te ontwijken. Madelief is met regelmaat te vinden in het montagehok waar ze al het videomateriaal letterlijk moet uitschrijven voor Lex, woord voor woord. Ook maakt ze daar haar opzetjes, teksten voor de voiceover en monteert ze de videobeelden.
Vliegtuig
Regelmatig moet Madelief er samen met Lex op uit, in een vliegtuig. Amerika is nu eenmaal groot en met een binnenlandse vlucht ben je het snelste aan de andere kant van het continent.
Tijdens het opstarten zit Madelief echter volkomen gedrogeerd onder een deken verstopt, met een koptelefoon op en de muziek op z’n hardst en wenst ze vooral niet in het vliegtuig te zitten. Haar vliegangst is zelfs met vier pilletjes te veel om te overwinnen en het is dan ook niet mogelijk om de verzwegen vliegangst langer voor haar baas verborgen te houden.
Manhattan
Als Jasper haar vraagt hem wat meer ruimte te gunnen, betrekt Madelief een kamer in een flat in Manhattan. Door haar collega is ze aan deze kamer gekomen, maar het is niet bepaald een prettige woonplaats. De butler van de huurbaas heet Mario en laat zich nemen in zijn achterste voor veel geld. Ondanks dat hij seropositief is, verkoopt hij zijn kont op internet en laat hij ’s nachts mannen naar de flat komen om in de gezamenlijke woonkamer seks te hebben. De huurbaas, Jan, heeft twee grote valse pitbulls in zijn bezit en is als een soort van Godfather voor de Nederlanders in New York: als ze een kamer of woonruimte nodig hebben, kan Jan ze daaraan helpen. Maar hij is ook een harde zakenman. Als Mario na een mislukte zelfmoordpoging in het ziekenhuis belandt, zegt hij tegen Madelief dat ze vooral aan niemand moet vertellen dat Mario daar woonde: anders zou Jan nog voor de begrafeniskosten moeten zorgen, dan wil hij niet.
Zo gebeuren er nog wel meer vreemde dingen in de flat in Manhattan.
Spanning:
Het dynamische leven van Madelief wisselt met de dag: de ene dag is ze in de wolken, overtuigd van haar succesvolle relatie en carrière. Maar een dag later kan ze net zo makkelijk in het slop zitten en denkt ze dat het einde van haar relatie met Jasper in zicht is en dreigt ze ontslagen te worden. Het verhaal is chronologisch beschreven, dus kan je van tevoren niet weten wat er staat te gebeuren. Dat houdt het verhaal spannend.
Het hoogtepunt qua spanning is niet makkelijk aan te wijzen. Het verhaal heeft meerdere hoogtepunten, wat dat betreft. Deze komen vooral voor als Madelief zich weer eens in de nesten heeft gewerkt en de ene fout na de andere maakt.
Het dieptepunt ligt misschien in het appartement in Manhattan. Ongetwijfeld probeerde de auteur te laten zien hoe vreemd het er aan toe kan gaan in New York. Maar voor de nuchtere Hollander, zoals ik me voel, is het vooral over the top. De vreemde situaties zijn te bizar om geloofwaardig over te komen, daardoor wordt het een stuk minder leuk, minder spannend, om die passages te lezen.
Vertelperspectief:
Het verhaal wordt verteld door de ogen van de hoofdpersoon.
Personages:
Madelief
Madelief is wat je de Nederlandse Bridget Jones zou kunnen noemen. Ze bluft zich binnen bij het nieuwsprogramma in Amerika. Haar leugentjes om bestwil lijken zich altijd tegen haar te keren waardoor ze zich van de ene problematische situatie naar de andere worstelt. Aan de andere kant weet ze zich juist weer te redden met haar klunzigheid. Ze straat onschuld en naïviteit uit, waardoor mensen haar weer sneller vergeven. Eigenlijk heeft ze altijd puur geluk!
Jasper
Jasper is een succesvolle advocaat die voor het moederbedrijf in Amerika mag gaan werken. Zonder de optie ‘in Nederland blijven’ ook maar een blik waardig te gunnen, vertrekt hij meteen. Hij is wat dat betreft een echte carrièreman. Daar komt bij dat hij bindingsangst heeft: het is hem nog nooit gelukt een langdurige relatie met een vrouw op te bouwen. Als het er ook maar enigszins op gaat lijken, breekt hij het af: te bang dat hij zijn eigen leven op zal moeten geven voor zijn vriendin. Maar met Madelief is het anders: hij wil het graag met haar proberen.
Ondanks Madelief’s jaloezie en rare kunsten, gaat het ook best goed tussen de twee. Tot op een dag het paniekzweet bij Jasper weer uitbreekt en hij meer vrijheid nodig heeft. Ondanks de liefde tussen hun twee, kan hij simpelweg niet samenwonen, samen leven.
Lex
Lex is een gefrustreerde televisieman. Hij staat bekend als een echte demon op de werkvloer. Hij schreeuwt tegen iedereen en geeft nooit een compliment. Iedereen heeft een hekel aan Lex. Ook Madelief kan het in zijn ogen niet goed doen. Ten eerste noemt ze hem recht in zijn gezicht homo, terwijl hij dit feit zo veel mogelijk probeert te verbergen. Daarnaast windt hij zich verschrikkelijk op over haar klungeligheid. Als dan ook nog eens blijkt dat én vliegangst én geen rijbewijs heeft, is voor hem de maat vol. Wat hem betreft mag ze vertrekken. Dit terwijl Madelief het als een van de weinige mensen goed bij hem volhoud. Meestal zijn het de mensen in Lex’ omgeving die zelf vertrekken.
Mario
Deze huisgenoot van Madelief in het appartement in Manhattan steelt Madelief’s hart. Niet dat ze verliefd wordt op deze jongen, absoluut niet. Mario is namelijk homo, besmet met het HIV-virus, die zich op internet aanbiedt als sexpartner voor andere mannen. Als hij na een overdosis drugs doodziek in het ziekenhuis belandt, is Madelief de enige die hem opzoekt. Ze heeft vooral medelijden met hem.
Jan
Jan wordt de ‘godfather’ van de Nederlanders in New York genoemd. Hij verhuurt appartementen. Hij is de huurbaas van het appartement in Manhattan. Mario is zijn butler, maar dat mag niemand weten. Jan wil zeker niet aansprakelijk zijn voor Mario, die hij als dakloze van de straat heeft geplukt. In ruil voor een slaapplaats, laat Jan de homojunkie voor hem werken als butler. Als Mario in het ziekenhuis belandt, bezoekt Jan hem niet, iets dat Madelief onbegrijpelijk vindt. Maar Jan is een echte zakenman, hij zet zijn reputatie niet op het spel. Bovendien wil hij niet voor de begrafeniskosten op draaien, mocht Mario overlijden.
Thema en motieven:
Wat het thema betreft is ‘Miss America’ een echte roman. Het thema is liefde, en vooral de dingen die we doen voor liefde. Twee tegenpolen ontmoeten elkaar: Madelief heeft angst om alleen te zijn, Jasper heeft angst om zich te binden. Om de relatie toch te laten werken worstelt vooral Madelief zich in allerlei onmogelijke bochten om het toch te doen slagen.
Madelief liegt zich binnen bij een nieuwsprogramma. Ondanks alle leugentjes voor bestwil die zich tegen haar lijken te keren, probeert ze met alle macht haar baan te behouden. Want wat zal Jasper denken als ze geen werk heeft, afhankelijk raakt van zijn geld? Dit is slechts een van de voorbeelden hoe Madelief alles zo makkelijk mogelijk probeert te maken voor Jasper. Ze wil zijn vriendin zijn, maar hem vooral niet te veel in de weg zitten, zodag hij geen reden heeft haar te dumpen.
Onzekerheid is daarbij een heel belangrijk motief. Madelief is zo onzeker over zichzelf en de relatie die ze met Jasper heeft. Ook jaloezie steekt regelmatig de kop op. Dit omdat de onzekerheid zo’n grote rol speelt. Madelief is jaloers op de vrouwelijke collega van Jasper, bang dat hij stiekem een affaire met haar heeft.
Ondanks dat het boek om liefde draait, biedt liefde geen oplossing voor de twee geliefden. Ze kiezen uiteindelijk met hun verstand, niet met hun hart, als het gaat over de voortgang van hun relatie.
Genre:
Roman
Eigen literaire recensie:
Het leven van Madelief valt niet mee. Haar hele leven staat in het teken om haar vriend, die bindingsangst heeft, vooral geen reden te geven om haar te dumpen. Dus springt ze per ongeluk in de gracht, laat zich onderplassen door een biggetje, loopt tussen rottende lijken in een achtertuin en raakt ze high van de pilletjes tegen vliegangst. Kortom: Bridget Jones is er niets bij!
Auteur Nathalie Huigsloot weet met haar droge manier van vertellen een komisch verhaal neer te zetten over liefde en de angst om deze te verliezen. Miss America is een boek over hoofdpersoon Madelief die met haar vriend naar New York verhuisd. Daar liegt ze zich naar binnen bij een Nederlands nieuwsprogramma (à la Max Westerman in New York!) en beleeft ze, voornamelijk door haar onhandigheid, de vreemdste avonturen.
Naast schrijven heeft Huigsloot lang in het wereldje van televisie gewerkt, onder andere ook met Max Westerman himself. De tegenhanger in het boek heet Lex Oosterman, wat op zich al komisch genoeg is. Maar deze Lex is een driftige nicht die het leven voor zijn directe collega’s op de werkvloer onmogelijk maakt. Als dit boek ook maar een beetje gebaseerd is op de werkelijkheid, dan baart dat zeker zorgen over onze Nederlandse correspondent in Amerika.